Lieve kleine jij,

Jij met je hoofdtelefoontje op

Weg van je ouders, je zus, je omgeving

Dromerig in je eigen wereldje met je muziek op

 

Lieve jij,

Een spraakwaterval, spelend met woorden en klanken

Opstellen schrijvend en rijmpjes verzinnend

Fantasialand als werkelijkheid

 

Lieve jij,

Muziek die door je lichaam stroomt

Als een spons vang je emoties in klanken

Meewiegend en zingend

Uiting geven aan wat je voelt

 

Lieve jij,

Je ging op notenleer en speelde altviool

Je deed aan dictie en speelde mee in het lokale toneel

Je ging op dansles en ontdekte talloze pasjes en dansstijlen

Op schoolse wijze leerde je uiting geven aan je expressie en creativiteit

 

Lieve kleine jij,

Intussen ben je 35 en kleiner dan ooit

Een aarzelende potloodstreep op papier, een voorzichtige noot uit je keel

Met je scholing en hobby’s maakte je spontane creativiteit

Plaats voor ijking en spiegeling, expressie volgens verwachting

En steeds minder jij

 

Lieve kleine jij,

Gaan we tijdens dit vak samen op ontdekkingstocht?

Mag ik je opnieuw ontmoeten?